door: Handjehelpen
“Heel vaag herinner ik me dat hij grapjes maakte”
Anne (16) en Eméli (29) hebben allebei een vader die door niet-aangeboren hersenletsel (NAH) niet meer de vader kan zijn die hij was. Dat is extra moeilijk, omdat de buitenwereld daar vaak niks van ziet. Eméli is Annes ‘maatje’ en misschien wel de enige die haar echt begrijpt en tegen wie ze alles kan zeggen. Voor Eméli is het contact net zo waardevol. ‘Ik kan mijn ervaring nu delen met iemand die in dezelfde situatie zit.’
Toen Anne acht was, fietste haar vader tegen een bus. Hij liep niet-aangeboren hersenletsel op. Na het ongeluk kon haar vader haar niet meer de aandacht geven die ze nodig had. Anne: “Daar had ik veel moeite mee. Een vader is iemand van wie je leert. Ik keek vroeger best tegen hem op, maar nu is dat verandert. De vader-dochterrelatie lijkt nu wel eens omgedraaid. Bij mijn vader is vooral het sympathiegedeelte aangetast. Dus het draait vaak om hem. Ik weet eigenlijk bijna niet meer hoe het eerst was. Heel vaag herinner ik me nog dat hij grapjes maakte.”
“In feite werden Anne en ik allebei jonge mantelzorgers. Je draagt meer dan andere leeftijdsgenoten. Dat sluipt erin.”
Herkenning
Anne heeft het gevoel dat haar omgeving het niet echt snapt. “Buitenstaanders hebben toch vooral aandacht voor degene met de aandoening. Ik vond het daardoor ook lastig om erover te praten. Mijn moeder vond het een goed idee dat ik een maatje zou hebben. Via Handjehelpen werd ik gekoppeld aan Eméli. We hadden meteen een goeie klik.”
Eméli herkent enorm veel in Anne’s verhaal. “Toen ik dertien was, kreeg mijn vader een hersenontsteking op. Daaraan hield hij hersenletsel aan over. Toen hij na een half jaar revalidatie thuiskwam, was hij een andere vader. NAH komt niet vaak voor en je moet er echt zelf ervaring mee hebben om het te begrijpen. In feite werden Anne en ik, doordat onze vaders hersenletsel opliepen, allebei jonge mantelzorgers. Je draagt meer dan andere leeftijdsgenoten. Dat sluipt erin.”
“Eméli is een goede vriendin en misschien wel de enige tegen wie ik alles kan zeggen”
Voor jezelf zorgen
Twee jaar geleden liep Eméli tegen de lamp. “Sindsdien weet ik dat ik ook voor mezelf moet zorgen. Dat probeer ik ook mee te geven aan Anne: ‘Wij zijn hier ingerold en we dealen ermee, maar doe af en toe ook iets leuks voor jezelf!’” Anne en Eméli wandelen en koken graag samen. Of ze kijken een film. Op de planning staan nog uitjes aan Madame Tussauds en de Efteling.
Anne: “Eméli is een goede vriendin en misschien wel de enige tegen wie ik alles kan zeggen. Ook is ze degene die me een spiegel voorhoudt en me mijn plek wijst. ‘Dat is niet jouw taak’, zegt ze als ik te veel op me neem.” Eméli: “Ook mij brengt het contact met Anne veel. Het is echt fijn om met iemand te praten die je begrijpt.”
Ervaringsmaatjes voor jonge mantelzorgers
Broertjes en zusjes of kinderen van mensen die ziek zijn of een beperking hebben noemen we jonge mantelzorgers. Voor deze kinderen is er niet altijd evenveel aandacht, terwijl zij vaak wel een flinke verantwoordelijk dragen. Dat kan best lastig zijn. Met het project Ervaringsmaatjes bieden vrijwilligers die zelf ook zijn opgegroeid met zorg in het gezin een beetje steun. Een ervaringsmaatje weet als geen ander wat de kinderen doormaken en kan luisteren, helpen en samen leuke dingen ondernemen. Voor het project Ervaringsmaatjes werkt Handjehelpen samen met verschillende Steunpunten Mantelzorg.