‘Mijn vrijwilligerswerk vergroot mijn kijk op de wereld’
Margo Uppelschoten (65 jaar) werkt fulltime als pedicure en past daarnaast veel op haar kleinkinderen. Ze is geboren en getogen in Hoograven. Ze ziet van dichtbij hoe de wijk zich ontwikkelt, wat er verandert en óók wat haar medebewoners nodig hebben. Als vrijwilliger helpt ze hen daarmee. ‘Het zijn vaak kleine dingen, maar die maken juist zo’n groot verschil. Soms is het zo simpel als een stukje kaas meenemen van de markt.’
Margo Uppelschoten (65 jaar) werkt fulltime als pedicure en past daarnaast veel op haar kleinkinderen. Ze is geboren en getogen in Hoograven. Ze ziet van dichtbij hoe de wijk zich ontwikkelt, wat er verandert en óók wat haar medebewoners nodig hebben. Als vrijwilliger helpt ze hen daarmee. ‘Het zijn vaak kleine dingen, maar die maken juist zo’n groot verschil. Soms is het zo simpel als een stukje kaas meenemen van de markt.’
‘Ik ben niet als vrijwilliger verbonden aan een organisatie, mijn vrijwilligerswerk is letterlijk een verlengstuk van mijn werk. Ik werk als pedicure en hoor van mensen die in de stoel zitten vaak hun hele levensverhaal. Ook de problemen waar ze tegenaan lopen en daar probeer ik ze vervolgens mee te helpen. Praktische dingen als de hond uitlaten, de poes eten geven, de klok verzetten of meegaan als iemand opgenomen moet worden in het ziekenhuis.
Ook help ik vaak met de telefoon, een app erop zette of op internet iets bestellen. Kleine dingen, maar die maken juist zo’n groot verschil. Soms is het zo simpel als een stukje kaas meenemen van de markt.
Het zijn vaak dingen waarvan de meeste mensen niet eens doorhebben dat die voor anderen een probleem kunnen opleveren. Zo had ik twee cliënten in mijn salon, een man en een vrouw, allebei 80plus en allebei groot fan van Hans Klok. Ze wilden dolgraag naar zijn show. Ze kochten twee kaarten en reisden erheen, met veel moeite want ze zijn allebei slecht ter been. Eenmaal daar kregen ze de kaartjes niet geopend op hun telefoon. Ze mochten niet naar binnen en kwamen zwaar teleurgesteld weer thuis. Toen ik dat hoorde heb ik meteen Hans Klok gemaild. We kregen drie vrijkaarten en zijn met z’n drieën alsnog naar een show geweest. Ze hadden de avond van hun leven.
Voor mij is het heel logisch: de één heeft iets nodig, dus als je kunt helpen dan doe je dat gewoon. Ik ben ooit begonnen in de thuiszorg, toen kwam het eigenlijk op mijn pad. Je komt dan bij mensen achter de voordeur en ontdekt dat er nog zoveel meer hulpvragen zijn. Ik ging steeds meer mensen helpen, ook buiten mijn werk om. Ik zie ook dat de hulpvragen van ouderen niet altijd aansluiten op het aanbod dat er is. Er wordt veel georganiseerd voor ouderen bij ons in de wijk, zoals etentjes en gezellige bijeenkomsten. Dat is niet voor iedereen even geschikt.
Sommige 80-plussers zijn niet zo sociaal, als die normaal alleen eten en bij een activiteit ineens met tien man aan tafel zitten, dan is die drempel heel hoog. Ook alleen een buurthuis binnenlopen is dan een enorme stap. Ik merk dat er juist ook veel behoefte is aan eenvoudige, kleinschalige dingen. Het hoeft niet altijd groot of georganiseerd te zijn.
Mijn vrijwilligerswerk vergroot mijn kijk op de wereld en ik leer respect te hebben voor anderen. Je komt in contact met mensen die je anders misschien nooit had ontmoet en dat verrijkt je echt. Ik kom soms bij mensen die op straat anders worden aangekeken, denk aan mensen met een verslaving, GGZ-zorg of dakloosheid. Zij voelen zich vaak niet gezien, maar als ik bij hen kom, voelen ze zich gerespecteerd en waardevol. Ik ben daar gewoon als medemens, zonder oordeel. Je ziet dat het gewone mensen zijn en dat het beeld dat je misschien had verdwijnt. In hun eigen omgeving zijn ze zichzelf, dan valt het masker af.
Dus als je de kans hebt: ga ervoor, help een ander! Drink een kopje koffie met de mensen om je heen, veeg eens het straatje van je buurvrouw of vraag eens wat ze op tv hebben gezien. Het begint met het gesprek aangaan. Hou je omgeving en je straat in de gaten, of je galerij. Begin klein. Want de kleine dingen maken grootse impact bij mensen. Ik ga altijd weer naar huis met veel energie en een blij gevoel. Ik zie ook dat de mensen die ik help groeien en stralen. Dat doet mij goed. Het werkt dus echt twee kanten op!’
